বিজেপিৰ তুলনাত ভাৰতত আঞ্চলিক ৰাজনীতিৰ ইতিহাস বহুত পুৰণি। এছএডি (শিৰোম'নি আকালি দল) হৈছে কংগ্ৰেছৰ পিছত ভাৰতৰ দ্বিতীয় পুৰণি দল।

১৯৩৯ চনত ৰাষ্ট্ৰীয় সন্মিলন স্থাপন কৰা হৈছিল। আন বহুতো আঞ্চলিক দল আছে যিবোৰ বহু দশক আগতে গঠন কৰা হৈছিল। কিন্তু কিছুমান কাৰণত তেওঁলোকে আজিলৈকে নিজকে এক মুখ্য ৰাজনৈতিক শক্তি হিচাপে প্ৰতিষ্ঠা কৰিব নোৱাৰিলে।

আনহাতে, ১৯৮০ চনত স্থাপিত বিজেপিয়ে নিজকে আমাৰ দেশৰ প্ৰধান ৰাজনৈতিক শক্তি হিচাপে প্ৰতিষ্ঠা কৰিছে। আমি সকলোৱে চিন্তা কৰিব লাগিব বিজেপিক ভাৰতৰ এক নম্বৰ ৰাজনৈতিক দল কৰি তোলা মুখ্য কাৰণটো কি? স্বাধীনতাৰ পূৰ্বে স্থাপিত ৰাজনৈতিক দলবোৰে এতিয়াও তেওঁলোকৰ দুৰ্গটো ধৰি ৰাখিবলৈ সংগ্ৰাম কৰি আছে। দৰাচলতে, কিছুমান আঞ্চলিক ৰাজনৈতিক দল তেওঁলোকৰ নিজৰ ৰাজ্যৰ পৰা দ্ৰুতগতিত নাইকিয়া হৈ গৈ আছে।

আকৌ প্ৰশ্নটো হয় বিজেপিয়ে শীৰ্ষত থাকিবলৈ আৰু এতিয়াও নিজৰ স্থিতি শক্তিশালী কৰিবলৈ কি সূত্ৰ প্ৰয়োগ কৰিছে। উত্তৰটো অতি সৰল। আঞ্চলিক দলবোৰে বিজেপিক তেওঁলোকৰ ভূখণ্ডত প্ৰৱেশ কৰিবলৈ ৰঙা দলিচা পাৰি দিছে । বিজেপিক নিজৰ স্থিতি আৰু তেওঁলোকৰ জনপ্ৰিয়তা আৰু ভোটৰ ভেটি শক্তিশালী কৰিবলৈ অনুমতি দিছে।

ইয়াক সহজভাৱে বৰ্ণনা কৰিব পাৰি। আজি অসমৰ উদাহৰণ লওঁ। বিজেপি কেতিয়াও অসমৰ শক্তিশালী ৰাজনৈতিক শক্তি নাছিল। অসমৰ ৰাজনৈতিক জনগাঁথনি এনেকুৱা যে বিজেপিৰ মৌলিক আদৰ্শই ইয়াত মুখ ঠেকেচা খাব।

বিজেপিয়ে ১৯৮৫ চনৰ বিধান সভা নিৰ্বাচন নিজাববীয়াকৈ যুঁজিছিল যদিও ১৯৯৯ চনত পৰিস্থিতি অতি সুচল হৈছিল। ১৯৯৬ চনৰ সাধাৰণ নিৰ্বাচনত প্ৰবীণ চন্দ্ৰ শৰ্মা অগপৰ পৰা গুৱাহাটী লোকসভা সমষ্টিৰ পৰা সাংসদ হিচাপে নিৰ্বাচিত হৈছিল। ১৯৯৮ চনৰ বছৰত প্ৰবীণ চন্দ্ৰ শৰ্মা আইএনচিৰ শ্ৰীভুৱনেশ্বৰ কলিতাৰ হাতত নিৰ্বাচনত পৰাজিত হয়।

কিন্তু যেতিয়া ১৯৯৯ চনত পুনৰ সাধাৰণ নিৰ্বাচন অনুষ্ঠিত হৈছিল, অগপই এজন কম পৰিচিত শ্ৰীদুৰ্গা দাস বড়োক টিকট দিছিল আৰু বিজেপিক ব্ৰহ্মপুত্ৰ উপত্যকাত নিজকে চিহ্নিত কৰিবলৈ অনুমতি দিছিল।

যদিও বিজেপিয়ে ১৯৯১ আৰু ১৯৯৮ চনত শিলচৰৰ পৰা জয়ী হৈছিল, এইটো অগপৰ এটা ভুল আছিল আৰু বিজেপিক ব্ৰহ্মপুত্ৰ উপত্যকাত নিজৰ স্থিতি শক্তিশালী কৰিবলৈ অনুমতি দিছিল।

১৯৯৯ চনৰ পৰা অগপই আক্ষৰিকভাৱে বিজেপিক অসমৰ আটাইতকৈ সন্মানীয় আসনখন উপহাৰ দিছে। ১৯৯৬ চনত ৩,৭০,০০০+ ভোটৰ পৰা এজিপিৰ ভোট ২০০৪ চনত ১, ৮০, ০০০লৈ হ্ৰাস পাইছিল। ২০০৪ চনৰ পিছত বিজেপিয়ে কেতিয়াও অগপক গুৱাহাটী আসনৰ পৰা প্ৰতিদ্বন্দিতা কৰিবলৈ অনুমতি দিয়া নাই।

এইটো মাত্ৰ এটা উদাহৰণ কেনেকৈ অগপই তেওঁলোকৰ নিজৰ কবৰ খান্দিছিল আৰু বিজেপিৰ পথ প্ৰশস্ত কৰিছিল।

২০০৪ চনৰ পিছত অসমত আঞ্চলিক ৰাজনীতিৰ সমগ্ৰ পৰিস্থিতি আৰু গতিশীলতা সলনি হৈছে। একে অগপ যি ২০০১ চনৰ বিধান সভা নিৰ্বাচনত ডাঙৰ ভাতৃ আছিল, ১৫ বছৰৰ ব্যৱধানত এটা সৰু অংশীদাৰ হৈ পৰিছিল। ২০১৬ চনৰ বিধান সভা নিৰ্বাচনত বিজেপি ডাঙৰ ভাতৃ হৈ পৰে আৰু লাহে লাহে অগপক গিলিবলৈ আৰম্ভ কৰে।

এইটো মাত্ৰ এটা সমষ্টিৰ উদাহৰণ। বহুতো উদাহৰণ আছে য'ত আঞ্চলিক শক্তিয়ে আক্ষৰিকভাৱে বিজেপিৰ বাবে পৰিস্থিতি সহজ কৰি তুলিছে। যদি আমি অসমৰ স্বায়ত্তশাসিত পৰিষদৰ কথা কওঁ, বিজেপিয়ে অতি স্পষ্টভাৱে থলুৱা বাহিনীক বিভক্ত কৰিছে । আৰু নিজৰ বাবে সুচল পথ তৈয়াৰ কৰিছে।

উদাহৰণ স্বৰূপে, বিটিএডি পৰিষদত দুয়োটা গোটৰ মাজত হোৱা কাজিয়াই বিজেপিৰ বাবে ৰাজনীতি সহজ কৰি তুলিছে। অসমত বহুতো আঞ্চলিক ৰাজনৈতিক শক্তি আছিল কিন্তু বিজেপিয়ে সেই সকলোবোৰ গিলি পেলাইছে।

অসমৰ জটিল জনসংখ্যাৰ জনগাঁথনিৰ বাবে ইয়াৰ জনজাতিসকলৰ মৌলিকতা সুৰক্ষিত কৰিবলৈ বহুতো আঞ্চলিক ৰাজনৈতিক দল গঠন কৰা হৈছে। কিন্তু এবাৰ এই ৰাজনৈতিক দলবোৰে তেওঁলোকৰ স্হিতি বিজেপিৰ সৈতে সাঙুৰি দিবলৈ আৰম্ভ কৰাৰ পিছত ন্যায়ৰ বাবে তেওঁলোকৰ যুঁজ এতিয়া এক দূৰৰ সপোন হৈ পৰিছে।।